Ο Χρήστος Παπαδόπουλος γραφει…

Θα έπρεπε να πω πολλά πράγματα για τον Σωκράτη.

Δεν θα το κάνω όμως γιατί θα χαθεί η ουσία και αυτό δε θα του άρεσε με τίποτα (ούτε σε μένα).

Γιατί ήτανε άνθρωπος που έκανε πράγματα και δε μίλαγε για αυτά (αλλά από ό,τι φαίνεται και για αυτούς που τα έκανε, λίγοι είναι αυτοί που το καταλάβανε -και ακόμη χειρότερα, αυτοί που το αναγνώρισαν).

Το σίγουρο είναι ότι έκανε πρωταθλητισμό σε όλα τα επίπεδα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Είχε όμως και κάποια κουσούρια, όπως π.χ. δεν καθότανε στο μαντρί. Λες να έχει δίκιο ο λαός που λέει ότι έξω από το μαντρί σε τρώει ο λύκος;

Αλλά μπα, δε νομίζω, έχει κι άλλους (μάγκες) που θα συνεχίσουνε να λειτουργούν και να ζουν όπως ο φίλος μας.

Η Φανή Χαλκιά γράφει…

Μια όμορφη ιστορία… Ή μια ωραία στιγμή… Αυτό σκεφτόμουν να μοιραστώ μαζί σας και άρχισα να γράφω.
Η Μαρία Καφετζή γράφει…

Χτυπάει το τηλέφωνό μου. Στην οθόνη του κινητού μου αναβοσβήνει το όνομα «Αναστασία».
Ο Διονύσης Καραμπίνης γράφει…

Σήμερα έμαθα κάτι συγκλονιστικό…!!! Στον τόπο της Δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης…
To troktiko γράφει…

Σωκράτη, κατάφερες να μας μάθεις πολλά… Να σεβόμαστε τον άνθρωπο…
Ο Στέφανος Κώνστας γράφει…

Δεν θα ήθελα να πω δύο λόγια για τον Σωκράτη. Θέλω όμως να πω δύο λόγια στον Σωκράτη.
Ο Γιάννης Μπαρλής γράφει…

Είναι πολλά αυτά που έχω να θυμηθώ απ΄ τη φιλία μας.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος γραφει…

Θα έπρεπε να πω πολλά πράγματα για τον Σωκράτη. Δεν θα το κάνω όμως γιατί θα χαθεί η ουσία…
Ο Απόστολος Γκαντίρης γράφει…

Είναι πάρα πολύ δύσκολο να γράφεις για τον Σωκράτη και να σκέφτεσαι ότι δεν είναι πια κοντά μας…
Ο Νεκταριος Χαραπάς γράφει…

Μου είναι πολύ δύσκολο μέσα σε λίγες γραμμές να περιγράψω τον ξεχωριστό Σωκράτη..
Ο Διονύσης Αντωνέλλος γράφει…

Χρειάζεται πολύς καιρός για να μάθεις έναν άνθρωπο. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να δεις και…
Ο Παναγιώτης Παπούλιας γράφει…

Το άκουσα στο ραδιόφωνο. Και τι δεν θα‘δινα να μην είχα ακούσει σωστά.
Δεν είναι δυνατόν ο δικός μας Σωκράτης…
Η Φλώρα Ρεντούμη γράφει…

Είμαι πολύ τυχερή που γνώρισα το Σωκράτη και πολύ υπερήφανη που με θεώρησε φίλη του.
Η Αλεξ. Παπαγεωργίου γράφει…

Ο Σωκράτης δεν ήταν μόνο ο μαχητικός και ασυμβίβαστος δημοσιογράφος που όλοι γνώριζαν…
Ο Παντελής Περιβολάρης γράφει…

Είναι κοινοτυπία, αλλά είναι και αλήθεια. Οι λέξεις, ακόμα και της πλουσιότατης γλώσσας μας είναι τόσο φτωχές …
Ο Κώστας Κουκοδήμος γράφει…

Τον Σωκράτη τον γνώρισα μέσα στα γήπεδα. Αγαπούσε τον αθλητισμό, τον υπερασπιζόταν, αγαπούσε τους αθλητές.
Ο Σπύρος Αραμπατζής γράφει…

Τον Σωκράτη από το 1997 που τον γνώριζα έως και την ημέρα που έφυγε, ήτανε ο άνθρωπος που ήτανε δίπλα…
Ο Κυριάκος Ζαπονίδης γράφει…

Σωκράτη, πάνε πολλά χρόνια από τότε που με μια μπάλα με τον αδελφό σου το Νίκο γυρνάγαμε τις γειτονιές…
Ο Γιώργος Καρδαράς γράφει…

Στην ζωή υπάρχει ένα χαραγμένο μονοπάτι, το οποίο μέλλει να διαβεί κάθε άνθρωπος.
Η Σάντυ Λαδικού γράφει…

Ήταν το 2003 όταν σε πρωτογνώρισα στο κλειστό της Παιανίας σε αγώνες στίβου.
Η Αγγελική Τσιολακούδη γράφει…

Πάνε περίπου 15 χρόνια από τότε που συνάντησα τον Σωκράτη για πρώτη φορά…
Ο Σάββας Τζωρτζόπουλος γράφει…

Σωκράτη, ξέρεις ότι ποτέ δεν γράφω. Για σένα όμως θα κάνω την υπέρβαση. Η γνωριμία μου μαζί σου…
Ο Νίκος Ραμαντάνης γράφει…

Σωκράτης, τίμιος, προσιτός, έξυπνος, ταπεινός, ακούραστος, πάντα πρόθυμος να βοηθήσει…
Η Εύη Πρωτόπαππα γράφει…

Σαν σήμερα πριν από 38 χρόνια ήρθες στη ζωή για να κάνεις τούτο τον κόσμο λίγο καλύτερο
Ο Αλέξ. Παπαδημητρίου γράφει…

Πρώτα από όλα θέλω να εκφράσω τα βαθιά μου συλλυπητήρια και να δώσω όποιο κουράγιο μπορώ…
O Σταμάτης Λένης γράφει…

O δικός μου Σωκρατης, ο άνθρωπος του ελληνικού κλασικού αθλητισμού.. Τι να πρωτοθυμηθώ..
Ο Μάνος Κακλαμάνος γράφει…

Ο Γκιόλιας ήταν μάγκας. Αποδείχθηκε πόσο μάγκας… Τόσο που δεν μπορούσατε να τον αντέξετε ως αντίπαλο.
Ο Ηλίας Γερακάρης γράφει…

Θέλω ένα γράμμα να σου γράψω, μα είναι δύσκολο πολύ, Θέλω ένα γράμμα να σου γράψω…
Η Αναστ. Σταματιάδου γράφει…

Πάει καιρός από τότε…. Μπήκα ένα πρωί στο γραφείο σου και σου είπα ” Έχεις πάει στον Άγιο Νεκτάριο στην Αίγινα;”
Η Κατερίνα Μαραγκού γράφει…

Ντριν, χτυπάει το τηλέφωνο… Είναι ο Σωκράτης, ο καλός μου φίλος που μου έχει σταθεί τόσο μα τόσο πολύ…
Η Σεμίνα Διγενή γράφει…

Τρεις μήνες τώρα, περιμένω κάποιον να μιλήσει, περιμένω κάποιο νέο από τις “έρευνες”…